NIEUWS

Foto: Arjan van Bruggen

Eigen plekje voor jongeren met beperking: ‘Trots op wat we hebben neergezet’ 

[EDE] In de kleinschalige woonvorm Stoer in de Enkawijk in Ede hebben acht jongeren tussen de 21 en 34 jaar oud sinds begin juli een eigen appartement. De woonvoorziening voor mensen met een beperking opende toen haar deuren. Er ging een periode van ruim zes jaar aan vooraf, maar nu is er een warm en veilig thuis voor de bewoners. ,,Het was een proces van de lange adem, maar we zijn verschrikkelijk trots op wat we hebben neergezet”, aldus een van de initiatiefnemers Petra van Boetzelaer. Haar zoon Robert (bijna 26) is een van de bewoners. 

De bewoners, maar ook hun ouders, keken uit naar het moment dat de locatie in gebruik werd genomen. Er zou een groot feest worden gehouden in het najaar, waarbij ook buurtbewoners welkom waren. Corona gooide roet in het eten. ,,Heel erg jammer, daar moeten we maar iets anders op bedenken.”  

Een jaar of tien geleden, toen Robert zestien was, is Petra van Boetzelaer serieus na gaan denken over de toekomst van haar zoon. “Ik heb me georiënteerd op de woonvoorzieningen die er waren en werd daar niet vrolijk van. We wilden een thuis, maar vonden alleen een huis.” Daarna viel in korte tijd ,,alles op de juiste plek”, zoals Van Boetzelaer het zelf omschrijft. Het gezin verhuisde in 2015 naar het Enkaterrein en Petra werd lid van de bewonerscommissie. Ze had in haar hoofd de ideale situatie wat betreft het ouderinitiatief en sprak daar met mensen in haar netwerk over. Het resulteerde in juni van dat jaar in de eerste informatiebijeenkomst. ,,Er kwamen twaalf ouderechtparen op af en daar zijn er twee  van blijven hangen. Later in het traject sloten de andere ouders aan. Ik wist dat het veel tijd zou gaan kosten, maar dat had ik er graag voor over. Het gaat tenslotte om je kind.” Er werd een zevenstappenplan gevolgd en de initiatiefnemers kwamen in contact met de directeur van Woonstede. In 2017 werden de bouwplannen concreet. ,,Zij hebben uiteindelijk het pand gebouwd en wij hebben onze wensen kenbaar mogen maken. We zijn vreselijk blij met de plek op het Enkaterrein, want de locatie is echt middenin de wijk. Het ligt dichtbij verschillende voorzieningen, zoals winkelcentrum en horeca”  

Minstens zo belangrijk was het selecteren van bewoners en personeel, zodat onderling de juiste klik zou ontstaan. ,,We hebben een zorgvuldig traject opgezet om te kijken wie in de groep past.” De hulp van een gedragstherapeut werd ingeroepen bij het samenstellen van de groep bewoners. Ook werd naar de ouders van mogelijk toekomstige bewoners gekeken. Zij leveren dan ook allemaal een bijdrage. ,,Dan kun je denken aan de bouwcommissie. Dit wordt overigens de onderhoudscommissie. Verder is er bijvoorbeeld een zorgcommissie en een interieurcommissie. Bij dat laatste kun je denken aan het uitzoeken van onder andere de kleuren op de muren, bankstellen en planten. Het is belangrijk dat we in alle opzichten de eigen regie voeren. Dat is ook de basis waarop PGB-budget wordt verkregen.”  

Over geld gesproken. De bewoners betalen de huur uit hun wajong-uitkeringen en de zorg uit de PGB-potjes. Die zorg wordt gegeven door medewerkers die door de ouders zelf zijn uitgekozen. Er is 24/7 begeleiding aanwezig voor hulp bij aankleden, wassen, eten of dagstructuur. ,,We zijn een contract aangegaan met ’s HeerenLoo voor de inhuur van personeel ." Het personeel is ontzettend gemotiveerd en ze zijn met unanieme stemmen aangenomen. We hebben hen ons vertrouwen gegeven. Dat geeft een prettig wederzijds gevoel.” Bewoners en personeel zouden elkaar vooraf beter leren kennen via uitjes en activiteiten, maar vanwege corona is het daar niet van gekomen. ,,Het personeel is er niet alleen om zorg te verlenen, maar ook om bijvoorbeeld een spelletje te spelen met de bewoners en samen te wandelen. Dat zijn zaken die we normaal als ouders thuis ook zouden doen. Midgetgolfen en bowlen stond ook op het lijstje, maar dat is nu niet mogelijk. Zelfs ergens op locatie een kopje koffie drinken kan helaas niet. Wat dat betreft zijn we in juli eigenlijk cold turkey begonnen.” 

Dankzij corona dus een enigszins valse start voor woonvorm Stoer. ,,We hebben nu noodgedwongen strenge coronaprotocollen, dus spontaan bezoek is helaas niet mogelijk. Veiligheid staat voorop.” Hoewel het momenteel vanwege corona wat moeilijker is, gaan de jongeren overdag in principe naar dagbesteding. Ze hebben allemaal een eigen appartement in woonvorm Stoer, compleet met badkamer en keukenblok. Daarnaast zijn er gezamenlijke voorzieningen, waaronder een woonkamer, keuken en tuin met terras.  

Het is in principe de bedoeling dat bewoners oud worden op de plek waar ze nu wonen. ,,Voor ons als ouders is het fijn om te weten dat onze kinderen op een juiste plek zijn. Wij hebben het allemaal goed geregeld en dat geeft de rust die we zochten. We hoeven geen enorme luxe, maar wel warmte en gezelligheid.” Toch blijft er altijd enige onzekerheid wat betreft het financiële plaatje. ,,Dat is altijd spannend. Je weet nooit wat er met de PGB-budgetten kan gebeuren als er een nieuwe regering komt.”  

Ondertussen vindt iedereen die bij Stoer is betrokken het belangrijk dat de woonvorm in de buurt past. ,,Ja, onze kinderen hebben een beperking. Maar ze hebben ook zeker weten een plek in de maatschappij al kost hen dat meer moeite. We krijgen positieve reacties van omwonenden. Er zijn zelfs al buurtbewoners die zich hebben opgegeven als vrijwilliger. Geweldig. We kijken allemaal uit naar de periode na corona. De bewoners willen heel graag hun vrienden, vriendinnen, opa’s, oma’s en andere bekenden het huis laten zien. Eigenlijk gaat de nieuwe woonsituatie dan pas in. Tot die tijd is het roeien met de riemen die we hebben en dat gaat ons heel goed af.” 

Door Barry Wensink 

Reactie van een aantal bewoners:
Ruben: ,,Stoer is vanaf het begin een thuis. Zo voelt het ook echt.”
Sharon: ,,Op vrijdagavond is het erg gezellig. Dan eten we eerst gezellig met elkaar. Dan drinken we lekker ongezonde dingen, zoals een (*alcoholvrij) biertje, wijntje, sapje of cola, en we hebben een zakje chips. We kijken dan vaak een filmpje met ons allen. Soms is het druk als we in de gemeenschappelijke huiskamer zijn. Dan mag ik ook met mijn bord naar mijn eigen appartement en eet ik aan mijn eigen eettafel.”
Talitha: ,,Mijn vriend Robert woont ook op Stoer. Op woensdag ben ik vrij en dan hoop ik dat er bezoek komt. Ik vind het gezellig als medebewoners binnen komen lopen.”
Judith: Zij vindt samen wandelen en dansen leuk, evenals grapjes maken met het zorgpersoneel. Ze is blij met haar eigen kamer en badkamer.
Robert: Hij zit graag in de woonkamer met de andere bewoners en maakt graag grapjes met iedereen. De begeleiding is heel lief voor hem en zij houden ook van grappen. Robert vindt het jammer dat hij niet naar het Dulon College kan gaan waar hij zijn dagbesteding heeft. Ook kan zijn beste vriend Mathijs niet op bezoek komen. Beeldbellen is toch niet hetzelfde als elkaar in het echt zien. 

Hier is de link naar het artikel